Lizosomy

Lizosomy a odporność na raka. W ostatnich latach wielki sukces terapii immunologicznych punktów kontrolnych potwierdził rolę układu odpornościowego w leczeniu raka. Wykazano, że lizosomy mogą służyć jako główne miejsce niszczenia cząsteczek punktów kontroli odporności, ponieważ lizosomy sekrecyjne mogą tymczasowo przechowywać białka punktów kontroli odporności, takie jak CTLA-4, PD-L1, TIM-3, CD70, CD200 i CD47. Badania wykazały, że CTLA-4 jest transbłonowym białkiem hamującym limfocyty T zlokalizowanym głównie w błonie komórkowej i cytoplazmie, jednak przywiązanie do błony komórkowej jest ważne, aby CTLA-4 spełniało swoje funkcje. Ekspresja CTLA-4 jest w dużej mierze regulowana przez lizosomy. Z jednej strony lizosomy degradują CTLA-4, z drugiej strony lizosomy są odpowiedzialne za transport CTLA-4 do błony komórkowej. CTLA-4 może wiązać się z białkiem aktywującym 1 (AP1) i AP2 w celu promowania jego transportu do lizosomów w celu degradacji. Ponadto CTLA-4 może wnikać do cytoplazmy w celu degradacji lizosomalnej przez endocytozę. Lizosomy zawierające CTLA-4 można przenieść do receptora komórek T (TCR), który następnie wydziela CTLA-4, zwiększając powierzchnię komórki CTLA-4. Po fosforylacji tyrozyny CTLA-4 pozostaje na powierzchni komórki. Dlatego można z pewnością przyjąć, że ekspresja innych hamujących receptorów w komórkach T (np. PD-1) jest również podobnie regulowana przez lizosomy, jednak rola lizosomów w tym procesie jest nadal niejasna.

  PRZEJDŹ NA FORUM